نوربالا| گناهش چیست که زیردست ماست؟

یکی از دوستان شهید رشید جعفری تعریف می کند: «در ساختمان بنایی می کردیم.

یکی از کارگرها که بنیه اش ضعیف بود، باید بارهای سنگین را از پله ها بالا می برد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، علی گل یوسفی دوست و همکار شهید رشید جعفری از شهدای دوران دفاع مقدس، تعریف می کند: سر ساختمان چند نفر بودیم.

هر کس کار مشخصی به عهده اش بود.

کارگری داشتیم که سیمان می آورد و ملات درست می کرد.

نحیف و لاغر بود.

باید بارهای سنگین را از پایین به طبقه دوم و سوم ساختمان می برد.

کار سختی بود.

نفسش می برید ولی سعی می کرد کارش را خوب انجام دهد .

رشید دیوارچینی می کرد.

یک لحظه دیدم نیست.

از بالای ساختمان که به پایین نگاه کردم، دیدم رشید کیسه سیمان را از دوش آن کارگر گرفته و با سرعت از پله ها بالا میاد.

به ما که رسید، کیسه سیمان را زمین گذاشت و کمرش را راست کرد.

گفتم: آقارشید! اینکه وظیفه شما نیست.

عرق پیشانی اش را پاک کرد.

لیوان پلاستیکی پر از آب را سر کشید و گفت: اون بنده خدا بنیه نداره.

خواستم کمکش کنم تا یه ذره استراحت کنه.

گفتم: پس اون اینجا چکارست؟ گفت: گناهش چیه که زیر دست ماست.

منبع: کتاب پسران گلبانو به قلم فاطمه روحی پایان پیام/